top of page

Het hoe en waarom van Terug naar de Basis

  • Foto van schrijver: Mechteld
    Mechteld
  • 26 jul
  • 5 minuten om te lezen

Bijgewerkt op: 9 aug


Je moet groot denken, werd me verteld - nou, daar komt ie dan!


Welkom en mooi dat je er bent! Op een website die is bedoeld als een plek voor inspiratie, voor het halen en brengen van informatie en een plek om samen te bouwen aan een leven dichter bij de natuur. Omdat het kan en omdat het nodig is.



Het begint bij een workshop van 365 Dagen Succesvol...

Je moet groot denken, werd me verteld - nou,daar komt ie dan!

Soms begint een stille wens met een grote uitspraak.

Niet om indruk te maken, maar omdat het gewoon nodig is. Omdat ik zie dat er iets verdwijnt wat we later hard gaan missen.


Ik heb het over onze kennis. Niet de kennis van bits, bytes en blockchain, want die kennis is er genoeg. Maar kennis van het gewone leven.

Van dingen maken, zaaien, oogsten en bewaren. Van het zorgen voor jezelf en je omgeving, op een manier die rust geeft in plaats van stress. Noem het ambacht, noem het erfgoed, noem het gezond verstand.

We zijn al kennis veel kwijtgeraakt en als we niet oppassen, raakt het echt helemaal zoek. Als deze generatie de kennis niet vastlegt dan zal het voor de komende generaties verloren gaan.


Een generatie met gouden handen

De generatie van vóór de jaren vijftig wist hoe je voor jezelf moest zorgen. Die generatie kon letterlijk van niets iets maken. Zelf brood bakken, kleding herstellen, vuurtjes bouwen, water zuiveren, groenten en kruiden verbouwen in eigen tuin. Niet uit idealisme, maar uit pure noodzaak. Ze hadden geen keuze en daarmee ook geen excuses. Ze konden het gewoon.

De generatie die daarna kwam, de babyboomers, erfde nog een flinke portie van die kennis.





Maar toen kwam de welvaart en werd er ineens voor ons gezorgd.

De bakker en slager kwamen steeds dichterbij en de supermarkt opende haar deuren. In elk dorp naast de kerk streek als het even kon een grootgrutter neer. Gemak diende de mens, we hadden het verdient. En hoe fijner dat gemak werd, hoe minder we zelf nog hoefden te doen. We leerden consumeren in plaats van creëren.

En dat gemak is inmiddels zo gewoon geworden, dat veel mensen niet meer weten waar hun voeding vandaan komt en zelfs vergeten zijn dat het ook anders kan.


Maar... hoop is onderweg

Gelukkig is er iets gaande; iets moois! De jongere generatie voelt haarfijn aan dat het roer om moet. Ze gaan weer tuinieren, beginnen voedselbosjes, ruilen stekjes en ontdekken het plezier van tuinieren en composteren. Ze leren fermenteren, inmaken en maken hun eigen tandpasta. Zelfvoorzienend leven is niet meer stoffig. Het is inspirerend en het is hip, maar met inhoud. Alleen... er ontbreekt iets. En dat is tijd!


Want diezelfde jonge mensen zijn ook druk. Werk, gezin, sporten, sociaal leven, het past allemaal maar nét in de week. Ze hebben de wil en de nieuwsgierigheid, maar niet altijd de ruimte om te experimenteren of uit te zoeken hoe het moet.

En daar wringt het. Want de generatie die het allemaal nog wél weet, wordt ouder. En straks, als zij er niet meer zijn, is ook hun kennis weg.


Weg...

  • de geheime tip van oma voor perfecte mokkataart of eiersalade;

  • de manier waarop opa spek in de kelder hing om te drogen en hoe hij zijn gereedschap scherp hield;

  • de recepten, rituelen en routines die generaties lang vanzelfsprekend waren.

Dus het is nu tijd voor actie en is het nu tijd voor mijn wens. En dat is meer dan een idee, het is inmiddels een missie.


Ik wil een gratis, voor iedereen toegankelijke kennisbank opzetten

voor oude en nieuwe zelfvoorzienende kennis.


Een soort homestead-wiki waar je leert hoe je zelf jam maakt, kruiden droogt, je eigen verzorgingsproducten maakt, een kippenhok bouwt, groenten fermenteert, zalfjes brouwt en een zuurdesembrood bakt zonder stress.


Niet als een stoffige encyclopedie, maar als een levendig, vrolijk en praktisch platform. Voor én door mensen. Een plek waar we kennis verzamelen, bundelen, delen en doorgeven. Waar oude ambachten niet alleen worden uitgelegd, maar ook worden beleefd. In tekst, in beeld, in workshops, in stappenplannen en vooral samen.

Een plek waar babyboomers én de generatie van nu hun kennis kunnen delen voor de generaties na hen. Waar je als dertiger kunt leren hoe je een regenton aansluit of welke kruiden je helpen bij hooikoorts. En vooral: een plek die respectvol en hoopvol is.


Waarom?

Omdat kennis vrijheid is! Want hoe fijn is het om zelf iets te kunnen maken in plaats van het te kopen? Hoe bevrijdend is het om te weten wat je eet, waar het vandaan komt, hoe je het kweekt en bewaart.

Het gaat hier niet over ‘terug naar vroeger’, maar het gaat over vooruit met wijsheid. Over duurzaamheid zonder vastgestelde ideeën of regels. Het gaat over zelfvoorzienend leven op een manier die past in het nu en bij jouw situatie. Een soort moderne versie van wat vroeger vanzelfsprekend was: zorgen voor jezelf en voor elkaar.


Hoe dan?

We beginnen klein, met een website. Eén centrale plek waar we alles verzamelen. Van de basis van de moestuin tot tinctuur maken. Van het herkennen van wilde kruiden en planten tot tips voor natuurlijk schoonmaken. Alles helder, praktisch en positief en toepasbaar.


Daarna? Wie weet…. misschien komt er een podcast, workshops, een ontmoetingsplek of een YouTube-serie waarin we opa vragen hoe je mosterd maakt zoals vroeger. Misschien zelfs een boek, geschreven door en voor iedereen. Alles kan!

Maar alles begint met deze ene stap: het verzamelen en delen van kennis.


Doe jij ook mee?

Heb jij kennis in huis? Of weet je iemand die dat heeft? Heb je een oud schriftje van je oma vol recepten? Wil je leren of juist iets leren aan een ander? Of heb je een tip over hoe je groenten inmaakt zonder veel gedoe? Maak de verbinding tussen oud en nieuw, en het verschil tussen weten en vergeten.


Want groot denken begint soms gewoon met een kleine wens: laten we zorgen dat we niet vergeten wat ooit zo gewoon was.


Hoe kun jij bijdragen?

Heb jij groene vingers, gouden handen of gewoon een goed verhaal? Dan ben je hier op de juiste plek! Elke positieve bijdrage, groot of klein, is welkom. Want samen wordt het groot en bijzonder!


Schrijf eens een artikel over jouw ‘stokpaardjes’. Misschien weet jij alles over brood bakken, bijen houden, composteren, yoghurt maken, kruiden drogen, kippen verzorgen of het bouwen van een regenopvang systeem. Misschien heb je een geweldige tip voor je moestuin, of een recept van je oma dat niet verloren mag gaan.

Of over iets heel anders, deel het met ons! Want samen maken we dit platform niet alleen waardevol, maar ook levendig en bijzonder.


Maar schrijven is niet mijn sterkste kant!

En dat is nou net geen probleem! Jij levert je kennis aan en er wordt een leuk artikel voor je geschreven. We overleggen dan nog even of alles klopt en dan staat jouw artikel met jouw naam op deze website.


Je bent van harte uitgenodigd om mee te doen!

Stuur je idee of bijdrage naar ons toe, via het uploadformulier onder aan de pagina of mail ons via het contactformulier direct voor vragen en opmerkingen. We kijken ernaar uit om jouw kennis een podium te geven.

Lees nog even de afspraken door die we hierover maken, zodat we elkaar goed begrijpen.


Graag tot snel!









Opmerkingen


1.png

HEB JIJ IETS MOOIS TE DELEN?

Stuur het in en misschien staat het binnenkort al op de site!

bottom of page